Vartonun Çığlığı * Ayrıntı

Bir kurban bayrami yazisi - A. Mutlu Haner

O gün gündüz ekmek almadınız varsayın. Ya da ekmek aldınız diyelim ama dükkanlar kapandı eve geldiğinizde. Baktınız ki yiyecek bir şey yok evde (ya da siz öyle sanıyorsunuz). Pişirilecek hiç bir madde yok. Sabahtan da bir simit yemişsiniz ve açlıktan ölüyor gibisiniz. Midenizdeki laktasyon, asidik salgılar da ancak kurtalırınızı besliyor. Kısacası ağzınızn salyalarrı akmış gibi. Konu komşu yok var sayın. Ya da var varsayın ama nazınız ne mümkün geçmedi bir sıvı yağ bile istemeye ki, hiç olmazsa ekmeği kızartasınız. Ya da hadi yağı da verdi bu öykücüğü yazan hain yazar ama tüp yok bu sefer! Ne olacak bu sefer? Öylece çaresizlikler-imkanszılıklar evinize misafirliğe gelmiş ve geri çevirecek gibi değilsiniz.
Ekmek te hadi çok taze olsa yine neyse. Orta derecede bayat. (Olsun en azından taştan yumuşak). Sonra dolabı açtınız ve baktınız ki bir terem yağ duruyor oracıkta. Şu markası bile "terem" olan tereyağı. O hani beyaz plastik kutusuyla dolabı her açtığınızda sanki dolabın bir parçası olarak imal edilmiş gibi suratına bile bakmadığınız terem yağ göz kırpıyor size. Her gün yemeyi ertleediğiniz, üzeri açık ve dolabın regülaör kokusu içine sinmiş o margarin şimdi ne biçim geliyor size. O margarin...

O YAĞ!

Ondansonra aldınız yağı ve sürdünüz çekine çekine ekmeğe.. Sonra bir yediniz, pir yediniz. Vay anam! O ne lezzet! O neymiş öyle... Belki bir patlıcan köz gibi, kızartma gibi değil ama o iki yemek te onun gibi değilmiş. Bilmediğiniz bir lezzeti tattınız. Ne mutlusunuz yarabbi! Sonr artık evinizde bonfile, eskargo veya karnı yarık bile yapsanız bu yadı sevdiğiniz farkedeceksiniz. (bu yazıyı reklam metni olarak yazsaydım kesin para verirlerdi bana).
Acaba Budistler haklı mıymış Nirvana'da? Hara Krişna yaparak, günlerce kendilerini aç bırakarak, sonra da yemeğe saldırarak tokluğun mutluluğunu yaşamakta haklılar mıymış? Haklılar mıymış bu imitasyon yokslluğu yaşamakta. Konu bu değil!

İkinci örnek (okumaya alışkın olanlar için):
Artık aynı kitapların arasında kalmışsınız tek göz oda bir evde. Yazdıkça da aynı şeyi yazdığınızı farkediyorsunuz. Zaman durmuş adeta. Dünya durmuş sizin dönüyorsunuz, ama dünya hala durgun geliyor sizeo anda. Kitaplıkta Carson Mc Cullers ile Yaşar Kemal yanyana duruyor. İkisini de okumanın ötesinde hıfzetmişsiniz, tetkik etmişsiniz, hatmetmişşsiniz (artık ne derseniz deyiniz...)
Yuvanızda statik değil, değişken bir kitaplığınız var ve arşivinişzde tabii. Arada paylaşmanın mutluluğunu yaşamak için kimilerini başka eş dosta evlatlık veriyorsunuz. Hatta memleketin bir ucundaki bir akrabaya, bir dosta... Sonra yenilerini değil, değişiklerini koyarsınız o eski sahaf kitaplarının rafa... Ama sonra bakarsınız bu sefer değişimin kendisinde bile monotonluk var. (İnsanın istekleri bitmiyor ki...Yine Budalar haklı galiba...)
Sonra bir baktınız, hiç elinize almadığınız kadın mecmuaları duruyor orda. Kadını anlatıyor. Hemen yanında aile-sağlık dergileri. Çekine çekine elinize alıp karıştırıyorsunuz ve bakıyorsunuz ki her tarafı kadın, aile, tıp değilmiş. Belki size hitap eden teorik tahliller, edebi biçem yok, ama bunlarda olanlar da o aradıklarınızda yokmuş. Anti enflamatuar enfeksiyon tedavisini öğrenmek hiç te fene olmadı o gece. ya da perine derisini kesme cerrahi mecburiyeti nasıl doğar, onu... sessizliğin çöktüğü gece yarısında iyi geldi bunlar. Ve artık jinekoloji dikkatinizi çekebiliyor. Ve monotonluk sizi hiç bilmediğiniz anda değişik bir devinime çekti.

Üçüncü örnek; karnınız çok aç ama diyelim ki et yemiyorsunuz ve etli bir yemekduruyor dolabınızda. Lakin yemeğin içinde sebze de var. Ama ekmek ve o yemek var sadece. Burnunuzu elinizle kapatıp ekmeği yemeğin suyuna bandınız ve o şekilde bir lokma yediniz ama mideniz kabul etmiyor gibi. İlla da yoksulluk olmuyormuş açlık demek ki. Anneniz yemeği pişirip bayram diye memlekete gitmiş ve alış verişte bir sonraki güne kalmış. Bulunduğunuz yer, köyden farksız... Yani yok yok yok...
Çıkıp bahçeye bakıyorsunuz, yiyecek bir meyva ağacı varsa bari ondan yiyeyim diyerek. 5 km yürüdüzün Özdilek'ten ya da BIM den (açıksa) makarna alıp gelene kadar zaten açlıktan düşerim diye düşünüyorsunuz ve vaz geçiyorsunuz. Tam aklınızıdaki davranışa güdülenirken, yani daldan erik almaya yeltenirken konu dışı bir parantez açalım birden F tiplerindeki TAYADlılar aklınıza geliyor ve utanıyorsunuz, benzetme yerindeyse atların kurrik atması gibi tavrınızdan.
Sonra lakto vejeteryan olup ta süt ve süt ürünleri yiyorken ve de evde turp gibi (gerçekten de turp gibi!) bir yoğurt dururken ne bu muhteris ve kerizane tutumlar! Zaten bakıyorsunuzerik te hoş değilmiş. Mevsimi geçmiş. Gelip evde yoğurdun içine ekmek kattınız. Fantazi olsun diye de hafiften sulandırnız ve içine de taze nane yapraklarını kattınız ve baktınız içki sofralarını bile komplekse sokan bir lezzet.
Sonra da kaşıkla değil, birden parmakla yeyince tekrar budizmin açlıktan ölmek üzere olan insanı anlayarak, ama öyle olmayarak son anda yemek yemenin mutlululuğunu anladınızz. (Müslümanların şükür dedikleri mesele, mesela...)

Ve kurban bayramı yaklaşırken hem de açlıktan ölen insanlığı açlıktan kurtarmaya muktedir olmayan o kadar adanmışlığı kaderine insanca(!) yazılmış canlının katlini düşünün. Topu topu yenilip sıçılacak onca şey varken, bu hayvancağızların katline ferman, bayramlarına kurban edilen canlarını, bu feda etme kültünü düşününüz. Düşünün bir : zaaflarınızla kızarmış et kokusu arasındaki rakımı sıfıra indiren insanın doyumsuz ihtirasını hangi tokluk kapatır ki, adına "lezzet" denilen yanılsama kapatsın. Aalay eder gibi adına "şeker bayramı" denilen ... Hiç olmazsa kurban ve bayram kelimlerini bir araya getiren bu anlayış, sıkıyorsa açlık ver mutluluk kavramını bir ara getirisin... İmkan ve imkansızlığı...

* * * (çoktan seçmeli yazıdır!)

Haner
02.12.08 / İST

ÇÖP KUTUSU

...sonra artık evinizde bonfile, eskargo yapsanız bile bu tad onlardan daha lezzetli gelecek belkide..../

/...acaba Budistler haklılar mıymış, günlerce aç kalıp yamyam gibi yemek yemenin ilginç mutluluğunu...../

/... o gece doğum nasıl yapılır onu da öğrendiniz, bir baktınız ki..../

/...Üçüncü örnek; karnınız çok aç ama benim gibi et yemiyorsunuz ve etli bir ...../ ....burnunuzu elinizle sıkıp.../