HAYAT ANAYA SİTEMLER-Akman Gedik

HAYAT ANAYA SİTEMLER-Akman Gedik

Hazan mevsimi saridır. Sarı hüzündür. Hüzün insanin içindeki kırılmalardır. Bir yaprak dökümüdür Hazan. Çiçeksiz- liktir... Yeşilin sarardığı mevsimdir. Acılarin, dertlerin, kederlerin depreştigi zaman dilimidir.

Eylül hazan ve hüzün ayidir. Eylül bir ekim öncesidir. Ekim ise; verimliliktir. Üretimdir, çoğalmadır. Alınterinin birikimidir. Çalışılan günlerin yüzlerdeki izdüşümü, ellerdeki ispatıdır Ekim.

Gençlerin sevince durdugu bir hasat sonrasi andir. Bir agiz dolusu gülüs, avuçlardaki terdir Ekim. Yeni uç vermiş genç bir kızın memesidir. Eylül'ün onikisi uğursuz bir sayı mıdır, bilinmez? Ama bahar tadındaki düşlere/gülüşlere vurulmus bir tırpandır 12 Eylül. Kurşuni bir geceden ZOR icazetli beyler çıkageldiler. Yumruk indirdiler mevsimin bu bölümüne. Düşler kesildi, yarılandı Eylül... Ve günler kabusa döndü. Acı, kaygı, hüzün yalnızlık, savrulma ve ölüm akraba oldu Eylül'le. Ağıt, anaların ağzında nakaratı değişmeyen bir ezgi oldu. Köz düştü yüreklerine anaların. Hiçbir su gidermedi susuzluklarını, hiçbir nimet gidermedi evlatlarına açlıklarını...

Eylül, yüreğinde umut, sevgi, paylasim, güzellik ve ask barindiran gençlerin hülyalarina indirilmis bir darbeydi. Kimi erken öldü Hayat Ana. Ecelsiz öldü. Ve her genç ölüm gelecegin intihariydi. Düsleri yarim kaldi erken gidenlerin. Oysa günesi zaptetmek, uzak bir ihtimal degildi onlar için. U/mutsuzluk ve korku Eylül'ün felsefesi oldu, bir karabasan makaminda. Kimini biçti Eylül... kimisi zindana düstü, yillarca yatti. Ve çocuksu masumiyetini terketmeyerek. Direndi direndi çiplak yüregiyle. Elindeki tek silahi olan onuruyla... Kirimdan kurtulan „kimi sanslilar“ da zor bela postu deldirmeden 'disari' atabildiler kendilerini. Düsleri ertelendi çogunun. Eylül sonrasi Ekim, malumunuz Hayat Ana. Çalisanlar için verimli bir ay. Ama gel görki, NETekim diye biri çikti. Güzelim Ekim ay'ina bir de net'i ekledi. Oldu mu sana Netekim? Tüm heybetiyle indi meydan-i umumiyeye. Bir elinde Kur'an. Kur'an'dan ayetlerle konusmasini desteklerken, arz-i endami da elden birakmadi. Gerdan kirdi. Isaret parmagini insanlarin gözüne sokarcasina ' asmayalim da, besleyelim mi?' diyordu. Ekim öz manasinda ne güzeldi oysa, NETekim olmadan önce. Efendiler buyurmustu. Icra-i sanat eyleyenler bos durur mu? Onyedi yasindaki bir gencin yasini büyütüp dara çektiler Hayat Ana. Sonra niceleri... Ölüme giden o gençler, korkusuzca yürüdüler ölümün üstüne. Ölüm küçüldü, onlar büyüdü baharlarca... Evet! Hayat Ana iste böyle. Efendiler bilmediler ki; her genç ölüm yüreklerde firari bir sevda olur, büyür. Büyür de bir güzellik deposu olur. Saymakla bitmez Hayat Ana. Eylül dönemi bir dalgakiran, bir karabasan dönemiydi. Kürdili- Hicaz- kar'in organik olarak akrabasi olan Kür(D)ili anlasilmayan sözcükler toplamiydi onlar için. Anlasilmayan sözcüklerin toplami her zaman anlasilmazdi. TRT'deki „ kültürel zenginligi- miz“ programinda konusulan yerel diller, tedavülden kaldirilmis sözcüklerdi o zamanlar. Çok dag diliydi, yabandi. Farkli inançlar zayiflikti, hiç gerek yoktu. Kurtulus 'imana sarilmaktan' geçiyordu. „ Her güçlü olan hakli degildir“ diyen feylezoftan haberleri yoktu Eylülistlerin. Firtina ekiyorlardi durmadan. Gelecek kin ve nefret üzerine kuruluyordu. Öyle bir dönem baslatillar ki; çalisanlarin enayi, hirsizlarin uyanik, vatanperver sayildigi... Bilimi yok ettiler, okumayi bitirdiler Hayat Ana. Gençlerin gözündeki isilti yok oldu. Göz kapaklari yariya indi. ' Gemisini kurtaranin kaptan' oldugu zamanlari baslattilar. Parasini nereye harcayacagini bilmeyen türediler çogaldi. Çöplükte ekmek kirintilarini toplayanlar oldu. Kiminin gündüzünü günes isitmadi. Kiminin gecesini ' yüksek voltajli lambalar' aydinlatti. Öteki berikinin farkini anlayamadi gitti, 'netekim'. O gençler birer bahar çiçegiydi. Kurudular hazanda. Kardelen çiçegi kesildiler zemheride. Inadina dik durdular. Öldüler toprak oldular, topraga kök saldilar... Yeserdiler. Gelecege giden güzel günlerin baglaci oldular. Rüzgarin hisirtisina okudular en güzel türkülerini. Kulak ver Hayat Ana. (D)uyuyor musun? Uyuma Hayat Ana. Yoksa sari Eylül kiyici rüzgarlarini estirmeye devam eder.