Rozerin, şirin Dersim-Hozat-Kızılmezra köyünde can korkusunu taşıyarak aile fertleriyle Elazığ´a, 1988´de Isveç´e göç etmiştir. Üzerinde koştuğu toprakları ayak tabanlarında taşırken, kokladığı dağ çiçekleri ve dere kenarlarındaki kekik kokusu hala ilk gün gibi burununda tütmektedir. Içinde büyüdüğü damları yüreğinde gittiği yere taşıyarak, çepersiz bahçenin meyvaları gözünde canlandırmaktadır. Bu sevdasını Isveç´te köreltmeyerek tatlı sesiyle acıları, haykırışları, talanları, ölümleri, inatla süren yıkımları insanlara albümleriyle duyurmaya çalışmaktadır. Bazen bir aşk tutsağının feryadı bulutlarla...